To pieniądze sprawiają, że świat się kręci. Mieszane sztuki walki nie są tu wyjątkiem. Rośnie liczba niezadowolonych zawodników, a kwestia finansów jest coraz częstszym powodem przedłużających się sporów. Jak hojne jest KSW oraz pozostałe znane organizacje?

Ile zarabiają zawodnicy MMA?

Pieniądze to w MMA temat bardzo mocno komentowany. Dzięki rosnącej popularności walk, zarobki fighterów w ostatnich latach znacznie wzrosły. Jednak wielu fighterów czuje się niedocenionych i decyduje się na odejście w poszukiwaniu czegoś lepszego. Gdzie leży prawda i czy ta kwestia ma w ogóle jakieś jasne rozwiązanie? W tym artykule przyjrzałem się polityce płacowej najbardziej znanych organizacji.

Wynagrodzenia w UFC

Zdecydowanie najgłośniej mówi się w tej chwili o zarobkach zawodników w UFC. Francis Ngannou, Jon Jones, Corey Anderson i wiele innych gwiazd uważa, że ich wynagrodzenie za walkę jest niewystarczające. Jest to absolutnie kluczowy moment w negocjowaniu nowego kontraktu, a trzeba dodać, że kwestia finansów staje się coraz bardziej skomplikowana.

Szef UFC Dana White niejednokrotnie poskramiał emocje. Organizacja UFC wypracowała sobie pod jego wodzą bardzo silną pozycję. Jest postrzegany przez wszystkich jako numer jeden na świecie. Liga Mistrzów Mieszanych Sztuk Walki. Dlatego o pomysłach finansowych fighterów można długo dyskutować i nie zawsze kończą się one tak, jak chce tego zawodnik. Wiąże się z tym fakt, że organizacja „numer dwa” na świecie, Bellator, płaci swoim zawodnikom znacznie więcej niż UFC.

W UFC istnieje ogromna dysproporcja w wypłatach dla fighterów. Oprócz tak zwanego „wynagrodzenia zasadniczego”, na wysokość wynagrodzenia za walkę wpływa wiele czynników. Oto najważniejsze z nich:

• Liczba walk w UFC
• Wygrana/Przegrana w danej walce
• Bonus za występ wieczoru
• Bonus za walkę wieczoru
• Zobowiązania medialne
• Bonusy marketingowe
• Procent od sprzedaży PPV
• Jak wysoko na karcie walk znajduje się mecz
• Reputacja i wyniki sportowe (mistrz, atrakcyjność marketingowa, itp.)

Jakość treningu, a ostatecznie życia często opiera się na pieniądzach sponsorów. Fighterzy UFC nie są tu wyjątkiem. To, że fighterzy UFC biorą wielokrotnie mniej niż gwiazdy NFL, NHL i innych sportów nie jest tajemnicą.

Słynny Conor McGregor z UFC przyjmuje wypłaty rodem z innej galaktyki. To właśnie on utrzymuje z dużym marginesem pozycję najbardziej dochodowego fightera w historii organizacji nawet do roku 2021, kiedy to został dwukrotnie pokonany przez Dustina Poiriera.

Najlepiej opłacani fighterzy UFC w 2021 roku

1. Conor McGregor $10,022,000
2. Dustin Poirier $2,473,000
3. Kamaru Usman $2,024,000
4. Derrick Lewis $1,453,000
5. Jan Błachowicz/Israel Adesanya $1,182,000

W tym zestawieniu znajdziesz listę 10 najlepiej zarabiających fighterów w historii organizacji UFC. Są to kwoty zarobione wyłącznie przez walkę, ostateczne kwoty są sumą wszystkich innych aktywności i premii wielokrotnie wyższych. Jednak, jak już mówiłem, nie osiągają one pensji światowych gwiazd innych sportów. Pełną listę możecie zobaczyć na stronie thesportsdaily.com.

Ranking najlepiej opłacanych fighterów w historii UFC

1. Conor McGregor $25,302,000
2. Khabib Nurmagomedov $14,770,200
3. Alistair Overeem $9,914,500
4. Anderson Silva $8,732,000
5. Andrei Arlovski $7,201,000
6. Michael Bisping $7,135,000
7. Junior Dos Santos $7,110,000
8. Georges St.-Pierre $7,037,000
9. Jon Jones $7,025,000
10. Donald Cerrone $6,816,200

Jak kształtują się zarobki w KSW?

KSW – największa organizacja w Polsce. Prawda jest taka, że jej ogólna polityka płacowa nie różni się wiele od UFC. Niektóre z kwot zapierają jednak dech w piersiach. Podstawowa pensja mało znanych lub debiutujących zawodników waha się tutaj od 2,000 do 4,000 PLN (bez prowizji z PPV i innych premii marketingowych).

Jednym z najbardziej dochodowych fighterów w historii KSW jest legendarny Mamed Kalidov. Mówi się, że jego pensja wynosi obecnie około 180,000 PLN, podczas gdy za swoją ostatnią walkę z Roberto Soldiciem, w której doznał straszliwego KO zainkasował w sumie astronomiczne 5 milionów złotych jak podaje gazeta sport.pl. Należy dodać, że była to największa walka w historii organizacji więc i on został odpowiednio wyceniony.

Z dostępnych informacji wynika, że w swojej karierze w KSW Mariusz Pudzianowski nigdy nie zszedł poniżej 170 tyś złotych za walkę. Weźmy pod uwagę, że w KSW występuje on od 2009 roku.

Paweł „Popek Monster” Mikołajuw zarobił w KSW łącznie ponad 2 miliony złotych. Obecny król wagi półśredniej i średniej Roberto Soldic, były mistrz wagi średniej Michał Materla, Borys Mańkowski, Damian Janikowski i były wieloletni mistrz wagi półśredniej Tomasz Narkun są również jednymi z najlepiej opłacanych zapaśników w KSW.

Wynagrodzenia w Octagon

Na koniec zajmijmy się największą czesko-słowacką organizacją Oktagon MMA. Kluczowym faktem w tej organizacji jest to, że Oktagon bardzo uważnie strzeże szczegółowych informacji o konkretnych wynagrodzeniach. Mówiąc dokładniej: nie publikuje ich. Promotorzy Ondrej Novotny i Palo Neruda są bardzo skąpi w słowach nie tylko w kwestii wypłat, ale także zysków ze sprzedaży PPV czy przychodów za dany okres. Nie oczekujmy od nich dokładnych liczb.

Z niektórymi stwierdzeniami i informacjami można jednak polemizować. Kwestia pieniędzy jest ostatnio bardzo gorącym tematem, więc nieme dotąd twarze w zarządzie organizacji Oktagon częściowo przerwały milczenie.

Większość „początkujących fighterów”, którzy dopiero budują swoje nazwisko, może dysponować kwotą około 4,700 PLN. Bardziej znane twarze, takie jak Miloš „Meloun” Petrášek zarobią wyższą sumę (18,000 – 36,000 PLN). Najlepsi mogą zarobić od 36,000 do 72,000 PLN za walkę.

Karlos Vémola przeszedł z tego powodu do konkurencji

Najwyżej opłacanym fighterem w Octagonie jest Karlos Vémola. Jak podają dostępne źródła, jego honorarium za walkę liczy się w setkach tysięcy złotych. Co więcej, jako największa gwiazda otrzymuje comiesięczne wynagrodzenie, które jest absolutnie niezbędne do sfinansowania poziomu jego życia w czasie wielu kontuzji.

Attila Végh, na przykład dał do zrozumienia, że jego wynagrodzenie za walkę stulecia nie przekroczyło miliona koron, czyli 180 tyś złotych. Wiele mówiło się o przejściu Leo Brichta do nowo powstałej organizacji Real Fight Arena. Jednym z powodów, dla których utalentowany fighter rozstał się z Octagonem były rzekome warunki płacowe poniżej średniej. W ostatniej walce Brichta mówił o 3 tys. euro.

Wynagrodzenia RFA

Trzeba też wspomnieć o nowej organizacji MMA Fight Night Arena. Jej główny szef i promotor Boris Marhansky otwarcie zapowiada, że RFA chce spróbować poprawić ogólny obraz tej kwestii poprzez nowo ustalone warunki. Według niego, zawodnicy w czechach nie są wystarczająco opłacani, czemu Ondrej Novotny wielokrotnie stanowczo się sprzeciwiał.

Co to tak naprawdę znaczy? „Minimalna kwota dla zwycięzców walki amatorskiej w naszym kraju będzie się zaczynać od około 6,900 PLN (w przeliczeniu)”, ogłosił Marhanský.

W ostatnich miesiącach RFA zwróciła się ze swoją ofertą do większości krajowych fighterów. Wielu z nich posłuchało. Leo Brichta, Miroslav Brož, Tomáš Deák czy Tadeáš Růžička. Wszyscy oni powinni w RFA poprawić się znacznie w porównaniu z poprzednią sytuacją.

Fighterzy w MMA podzieleni są na wiele kategorii. Zapoznaj się z pełną listą kategorii wagowych kobiet i mężczyzn.

Kategorie wagowe MMA UFC

Kategorie wagowe w walkach MMA w UFC są podzielone na mężczyzn i kobiety. Kobiety mają oficjalnie 5 kategorii wagowych. Mężczyźni mają do dyspozycji 9 podziałów. Każda kategoria indywidualna ma zawsze swój własny ranking wyników, na którym dominuje mistrz danej wagi.

W walkach bez tytułu, fighterzy mogą zgodzić się na tzw. catchweight, gdzie waga jest ustalona z góry i nie może dotyczyć innych kategorii. Są one dość często spotykane na aktualnych kartach walk, choć większość promotorów za nimi nie przepada.

Kategorie wagowe MMA UFC Kobiet

W UFC MMA obowiązują następujące kategorie wagowe kobiet:

• Waga słomkowa -115lbs (-52.2kg)
• Waga Musza (Flyweight) -125lbs (-56.7kgs)
• Waga Bantam (Bantamweight) -135lbs (-61.2kgs)
• Waga Piórkowa -145lbs (-65.8kgs)
• Waga Lekka -155lbs (-70.3kgs)

Kategorie wagowe UFC MMA Mężczyzn

Mężczyźni rywalizują w UFC w następujących kategoriach wagowych:

• Waga Musza (Flyweight) – 125lbs (-56.7kgs)
• Waga Bantam (Bantamweight) – 135lbs (-61.2kgs)
• Waga Piórkowa – 145lbs (-65.8kgs)
• Waga Lekka – 155lbs (-70.3kgs)
• Welterweight – 170lbs (-77.1kgs)
• Waga Średnia – 185lbs (-83.9kgs)
• Waga Półciężka – 205lbs (-93.0kgs)
• Waga Ciężka – 265lbs (-120.2kgs)
• Waga superciężka +265lbs (+120.2kgs)

Wazelina w walce MMA

Pytania o wazelinę w walkach MMA są dość częste. Dzieje się tak dlatego, że fighterzy smarują się wazeliną przed wejściem na ring. To dlatego, że po posmarowaniu brwi rana lepiej się zasklepia i nie tworzą się krwotoki. Mogą one być (i w praktyce często są) powodem zakończenia walki.

Kategorie wagowe MMA UFC vs. Kategorie wagowe Boksu

Kategorie wagowe i zasady w boksie są trochę bardziej skomplikowane niż w mieszanych sztukach walki (MMA). Podczas gdy w coraz bardziej popularnym MMA zasady i podziały wagowe są praktycznie identyczne w kategoriach amatorskich i zawodowych, w boksie te dwie dyscypliny różnią się od siebie.

Ze względu na rosnącą popularność MMA fani tego twardego sportu są coraz lepiej zaznajomieni nie tylko z zasadami, ale także z podziałami wagowymi. Większość czołowych fighterów zarówno światowych, jak i krajowych, walczy tylko w jednej konkretnej kategorii choć wielu z nich próbowało w przeszłości swoich sił w innych. Dzieje się tak ponieważ każda kategoria ma swoją specyfikę, którą fighterzy muszą wziąć pod uwagę w połączeniu ze swoimi parametrami fizycznymi. Są zawodnicy, którzy nie mają problemów z odchudzaniem i tacy, dla których wręcz przeciwnie, „robienie wagi” jest wielką udręką i najtrudniejszą częścią tego sportu w ogóle.

Ile kategorii wagowych jest w UFC MMA?

Kobiety w UFC MMA są podzielone wagowo na 5 kategorii. Mężczyźni mają w sumie 9 kategorii przy czym waga superciężka powyżej 120 kilogramów nie jest oficjalnie wykorzystywana. Aby zapoznać się z wszystkimi klasami wagowymi, w tym z dopuszczalnymi wagami, przeczytaj cały artykuł.

Jak często zdarza się, że zawodnik zostaje mistrzem kilku kategorii w krótkim czasie?

Ten wyczyn nie jest zbyt częsty w MMA. Ale w przeszłości kilku wielkich osiągnęło taki poziom. Mianowicie Conor McGregor w UFC czy Patricio Freire w Bellatorze. Kobietami rządzi obecnie Amanda Nunes, która posiada zarówno pas wagi bantam, jak i piórkowej.

Czy mężczyźni i kobiety mają takie same kategorie wagowe?

Nie. Mężczyźni mają więcej kategorii wagowych. Używamy jednak tych samych nazw kategorii dla obu płci. Więcej o nich przeczytasz w tym artykule.

Wielu z nas zachwyca się pięknymi meczami rozgrywanymi na kortach. Zmiany w aktualnych rankingach tenisowych dostarczają podobnego dreszczyku emocji. Jak skomplikowane jest ustanawianie punktacji w rankingu ATP oraz jego obliczanie? Postaram się to wyjaśnić poniżej.

Jak powstają rankingi tenisowe – Zasady

Rankingi tenisowe działają w oparciu o system punktowy, który sumuje 18 najlepszych wyników zawodników z ostatnich 52 tygodni. Aby zdobyć punkty rankingowe, tenisiści muszą brać udział w turniejach organizowanych przez Międzynarodową Federację Tenisową (ITF), ATP i WTA. Liczba punktów zdobytych przez zawodnika zależy od rundy, którą zawodnik przegra.

Tenisistom przyznaje się punkty na podstawie wyników uzyskanych w turniejach. Rankingi ATP i WTA są oparte na sumach punktów z turniejów rozegranych w ostatnim roku. Dla dokładniejszego pomiaru okresu czasu, punkty zdobyte przez każdego gracza pozostają w rankingach przez 52 tygodnie. Nowe rankingi są publikowane w każdy poniedziałek z wyjątkiem tych, które przypadają na okres wielkich turniejów. Mowa tutaj o Wielkich Szlemach i Mastersach w Indian Wells oraz Miami.

Jeśli w kolejnych sezonach nie ma zmian w kalendarzu tenisowym, punkty zdobyte na poszczególnych turniejach mogą być obronione. Jeśli któreś z tych wydarzeń odbędzie się wcześniej niż w poprzednim roku, punkty mogą być liczone podwójnie i zaliczyć się rankingu gracza. Z drugiej strony, jeśli data turnieju zostanie przesunięta na późniejszy termin, zawodnik musi postarać się zdobyć odpowiednią liczbę punktów w innym turnieju. Oczywiście jeśli chce utrzymać lub poprawić ranking.

Ranking ATP (mężczyźni)

Lista ATP to wyznacznik tworzenia rankingów jeśli chodzi o męski tenis.

ATP jest organem zarządzającym zawodowymi turniejami tenisowymi dla mężczyzn – ATP Tour i ATP Challenger Tour. ATP określa zasady rozgrywania turniejów ATP i decyduje o przydziale punktów we wszystkich męskich turniejach zawodowych.

ITF World Tennis Tour

Prawo tenisisty do udziału w turniejach zależy od jego pozycji w rankingu. Im wyższa pozycja zawodnika w rankingu (bliżej #1), tym lepiej. Jeśli zawodnik zajmuje pozycję #70 na świecie, wygrywa turniej i przesuwa się na pozycję #40 to uważa się, że awansował w rankingu.

Które turnieje zalicza się do rankingu ATP?

Ranking gracza jest określany na podstawie jego występów w turniejach wielkoszlemowych, turniejach ATP Tour i Challenger, turniejach ITF 25K i ITF 15K. Ranking ten opiera się na jego najlepszych 16 wynikach w danym roku kalendarzowym. Punkty za turniej liczą się do rankingu przez 52 tygodnie od jego zakończenia. Jeśli zawodnik nie weźmie udziału w jednym z obowiązkowych turniejów, mimo że jego ranking go do tego upoważnia, otrzyma „zero” za ten turniej, którego nie będzie można zastąpić punktami z żadnego innego turnieju.

Jak dostać się do rankingu ATP czyli lista turniejów

Pierwszym krokiem na drodze do zostania zawodowym tenisistą jest gra w turniejach ITF 15K i 25K, które nazywane są „turniejami futures”. To właśnie w nich gracze mogą zdobyć swoje pierwsze punkty ATP i znaleźć się w rankingach.

Turnieje tenisowe Futures

Futures to małe zawody, w których łączna pula nagród wynosi 15 lub 25 tysięcy USD i jest rozdzielana pomiędzy wszystkich graczy, zarówno singlistów, jak i deblistów. Aby wziąć udział w tych imprezach gracze muszą zarejestrować się na koncie IPIN (usługa ITF), które kosztuje 65 dolarów rocznie. Konto IPIN może założyć każdy, nawet jeśli nie posiada punktów ATP. To właśnie na tej platformie gracze zapisują się do turniejów.

Pierwszym z wielu wyzwań związanych z profesjonalnym uprawianiem tenisa jest możliwość gry w turniejach futures bez posiadania punktów ATP.

Kiedy gracze zapisują się do turniejów futures, ich lista startowa jest oparta na rankingu ATP. Na liście znajduje się 20 miejsc w losowaniu głównym i 48 miejsc w kwalifikacjach. Jeśli gracze nie mają punktów ATP, to często znajdują się na liście rezerwowej.

Kiedy gracze zaczynają grać w futursach (i nie mają rankingu) i znajdują się na rezerwowej, często przed nimi na liście jest wielu graczy. Może to być deprymujące. Trudno jest sensownie uzasadnić podróż na turniej, nie wiedząc czy dany gracz będzie w stanie w nim wystąpić.

To nie znaczy, że losowanie eliminacyjne zawsze będzie pełne i nie będziesz mógł zagrać. W rzeczywistości większość turniejów na niższych poziomach kończy się tym, że po zapisach w kwalifikacjach jest wiele wolnych miejsc. Bez względu na wszystko, rozpoczynanie profesjonalnej kariery tenisisty może być przytłaczające już na starcie. Niektórzy mogą polegać na dzikich kartach, ale to luksus, którego większość graczy nie ma.

Kolejny krok czyli ATP Challenger Tour

Po zdobyciu wystarczającej liczby punktów w turniejach futures, możesz przejść do ATP Challenger Tour. Challengery to najniższy poziom turniejów organizowanych przez ATP. Mamy 5 poziomów challengerów: ATP Challenger Tour 80, 90, 100, 110 i 125.

W porównaniu z turniejami futures i challengerami następuje ogromny skok w liczbie punktów przyznawanych za wygraną rundę. To przekłada się na znacznie ostrzejszą rywalizację. Gracze, których rankingi są wystarczająco wysokie by mogli się do nich bezpośrednio dostać, najczęściej startują właśnie w challengerze. Można tam bowiem zarobić więcej pieniędzy i punktów.

Ostatnio nieco zmieniły się limity, ponieważ liczba graczy w turnieju Challenger wzrosła z 32 do 48. Niezależnie od tego, ilość miejsc będzie w dużej mierze zależeć od dostępności innych turniejów w danym tygodniu. Tygodnie, w których będzie tylko jeden lub dwa challengery, będą miały cutoffy w okolicach trzysetek. W tygodniach, w których będzie 4 lub więcej cutoffy spadną do pięciu lub sześciu setek.

Na szczeblu turniejów challenger można obserwować, jak wiele obecnych gwiazd się z nich wybijało. To właśnie tam oddziela się wielkich graczy od po prostu dobrych. Jeśli kiedykolwiek będziesz miał możliwość obejrzenia challengera, koniecznie to zrób. Wstęp będzie najprawdopodobniej darmowy, a ty obejrzysz wysokiej jakości mecz tenisa. W większości challengerów bierze udział jeden, jeśli nie kilku zawodników z pierwszej setki.

Turnieje ATP Tour

Poza Wielkimi Szlemami, najbardziej znanymi turniejami są te organizowane w ramach ATP Tour. Dla każdego gracza impreza ATP Tour jest właśnie tym, gdzie chce się zaistnieć. Turnieje są większe, wiąże się z nimi mnóstwo pieniędzy i punktów, a atmosfera jest fantastyczna. ATP Tour to NBA tenisowego świata. Aby móc regularnie brać udział w turniejach ATP Tour, gracz musi być sklasyfikowany w pierwszej setce. Istnieją trzy poziomy turniejów ATP: ATP Tour 250, ATP Tour 500 i ATP Tour Masters 1000.

Po raz kolejny widać, że podział punktów drastycznie wzrasta w porównaniu z Challenger Tour. Zawodnicy startujący w ATP Tour to najlepsi z najlepszych i marzeniem każdego tenisisty jest, by móc startować tam przez całą swoją karierę. Jedynymi większymi wydarzeniami są Wielkie Szlemy.

Wielkie Szlemy

Wielki Szlem to najświętszy Graal tenisa. To najbardziej prestiżowe zawody w roku i to właśnie w nich przyznaje się najwięcej punktów. Wyróżnia się cztery wielkie szlemy: Australian Open, Roland Garros (French Open), Wimbledon i US Open.

W turniejach wielkoszlemowych można zdobyć ogromne ilości punktów. Aby zawodnik mógł zostać numerem jeden, najprawdopodobniej będzie musiał wygrać turniej Wielkiego Szlema. Jeśli nie, będzie musiał być niezwykle konsekwentny w grze poza nim. Bardzo niewielu graczom się to udało.

Masters i jego status

Turniej Masters w Monte Carlo ma szczególny status jako jedyny turniej w tej kategorii, w którym udział jest dobrowolny. W tym sezonie weszło w życie odstępstwo, które pozwoli doświadczonym tenisistom na większą zmienność w kalendarzu turniejowym. Zawodnicy, którzy spełnili określone warunki (600 rozegranych meczów, 12 sezonów na torze ATP, co najmniej 30 lat) mogą być nieobecni na odpowiedniej liczbie obowiązkowych, zaliczanych imprez Masters (w zależności od liczby spełnionych warunków).

ATP 500 dla najlepszych

Kolejną kategorią turniejów jest ATP 500. Mają one specjalny status dla zawodników, którzy zakończyli poprzedni sezon w pierwszej 30-tce rankingu. Są zobowiązani do udziału w co najmniej czterech turniejach tej kategorii w sezonie, ale jednocześnie mają zagwarantowany udział nawet wtedy, gdy ich ranking stanie się niewystarczający do udziału w ciągu roku. Jeśli zawodnicy Ci wezmą udział w mniejszej liczbie turniejów ATP 500 w sezonie niż wymaga tego zasada, otrzymają również „zero”. Jednak w przeciwieństwie do Wielkich Szlemów i turniejów Masters, jeśli osiągają lepsze wyniki w mniejszych imprezach, nie muszą wliczać do swojego rankingu punktów z turniejów ATP 500.

Ile przyznaje się punktów za poszczególne turnieje?

Turnieje Wielkiego Szlema są najwyżej punktowanymi turniejami, których zwycięzcy otrzymują 2000 punktów w rankingach. Zwycięzca serii Masters może zdobyć do 1500 punktów – 200 za każde zwycięstwo w grupie, 400 za zwycięstwo w półfinale i 500 za dotarcie do finału.

Dziewięć turniejów Masters oferuje możliwość zdobycia 1000 punktów dla zwycięzcy, podczas gdy turnieje ATP 500 i ATP 250 już w swoich nazwach podpowiadają, ile punktów jest stawką. Challengery mają od 80 do 125 punktów dla zwycięzców, w zależności od wysokości dofinansowania, a turnieje Futures dają od 18 do 35 punktów.

Awans do rund turnieju indywidualnego jest wyrównany pod względem punktowym. Punkty bonusowe można zdobyć za awans z kwalifikacji.

Ranking WTA (kobiety)

WTA Tour jest w dużej mierze podobny do ATP. Women’s Tennis Association jest organem zarządzającym zawodowymi kobiecymi kortami tenisowymi. Decyduje o przydziale punktów we wszystkich zawodach.

Ranking zawodniczki w grze pojedynczej opiera się na jej najlepszych 16 turniejach, a w grze podwójnej na najlepszych 11. Aby mieć ranking WTA, zawodniczka musi posiadać punkty rankingowe WTA z 3 turniejów lub w sumie zdobyć 10 punktów

ITF World Tour

Zawodniczki otrzymują punkty za swoje najlepsze 16 wyników w ciągu ostatniego roku. Dla tenisistek obowiązkowe są cztery wyniki Wielkiego Szlema i cztery turnieje Premier Mandatory (Indian Wells, Miami, Madryt i Pekin). Zawodniczki, które zakończą sezon w pierwszej dwudziestce, muszą także mieć dwa najlepsze wyniki z pięciu turniejów Premier 5 (Doha, Rzym, Cincinnati, Montreal/Toronto i Wuhan) w następnym roku.

WTA Premier

Inną kategorią są turnieje WTA Premier, których jest 12 w sezonie i które są podobne do męskich turniejów ATP 500. Jednak w przeciwieństwie do mężczyzn, tenisistki nie mają ścisłych reguł dotyczących obowiązku uczestnictwa. Mniejsze turnieje WTA International mają ograniczenia co do liczby zawodniczek z określonych poziomów rankingowych, które mogą wziąć w nich udział w zależności od wielkości ich dotacji.

W przeciwieństwie do popularnych męskich Challengerów, WTA organizuje tylko osiem turniejów WTA 125 K Series, a niżej notowane tenisistki muszą rywalizować w turniejach ITF. Ich pula nagród waha się od 15 000 do 100 000 dolarów. Ciekawą cechą rankingów WTA jest to, że podczas gdy mężczyźni muszą zdobyć tylko jeden punkt, aby dostać się do światowego rankingu, kobiety muszą zdobyć przynajmniej trzy punkty w przynajmniej trzech turniejach lub zdobyć przynajmniej dziesięć punktów w mniejszej liczbie wydarzeń.

Punktacja w WTA

W porównaniu do ATP, punktacja WTA charakteryzuje się większym faworyzowaniem indywidualnego awansu do kolejnych rund turniejów. Dotarcie do drugiej rundy lub półfinału daje tenisistkom więcej punktów niż to samo osiągnięcie na męskim korcie. Powoduje to mniejszą przewagę zwyciężczyń turniejów nad pozostałymi finalistkami i zwiększa znaczenie wygranej w otwierającej rundzie turnieju. Ustalony poziom punktacji pozwolił na przykład Caroline Wozniacki zostać numerem jeden na świecie, która miała świetne wyniki w mniejszych turniejach, ale nigdy nie zdobyła tytułu Wielkiego Szlema.

Turnieje Wielkiego Szlema są najwyżej punktowane, a ich zwycięzcy otrzymują 2000 punktów w rankingach. Mistrzyni turnieju Women’s Masters może zdobyć do 1500 punktów, ale w przeciwieństwie do mężczyzn, kobiety otrzymują również punkty za uczestnictwo.

Zwycięzcy turniejów Premier zdobędą 1000 punktów, a w turniejach Premier 5 mają szansę na zdobycie 900 punktów. Triumf w turnieju Premier daje zawodniczce 470 punktów, a 280 punktów jest do zdobycia w mniejszych turniejach WTA International. Tenisistki otrzymują 160 punktów za wygraną w turniejach WTA 125 K Series, a tytuły ITF są warte od 12 do 150 punktów w zależności od dotacji turnieju.