Rzut oszczepem jest dyscypliną lekkoatletyczną. Wywodzi się z wojskowego treningu starożytnych Greków i był także częścią starożytnego pięcioboju olimpijskiego. Istnieją trzy różne style rzutu oszczepem. Większość najlepszych oszczepników posługuje się stylem fińskim. Narzędzie jest trzymane pomiędzy kciukiem i trzema ostatnimi palcami, podczas gdy palec wskazujący znajduje się u podstawy. Aby rzut był ważny, oszczep musi wlecieć w okrągły obszar wyznaczony przez białe linie. Musi też wylądować punktowo, ale nie jest konieczne by wbił się w ziemię (musi zostawić ślad).
Zasady rzutu i środek ciężkości oszczepu
Oszczep damski jest nieco krótszy i lżejszy od męskiego (waży 600 g w porównaniu z 800 g dla oszczepu męskiego). Zanim środek ciężkości włóczni został zmodyfikowany. Rekord świata należy do Uwe Hohn (104,80 m w 1984 r.) i Petra Felke (80,00 m w 1988 r.). To właśnie przebudowa boiska przez Hohna doprowadziła IAAF do podjęcia w kwietniu 1986 roku decyzji o przesunięciu środka ciężkości o 4 cm do przodu, co zarówno skróciło odległość rzutów o około 10%, jak i wyeliminowało przypadki, w których oszczep spadał płasko i nie wbijał się, co wcześniej prowadziło do sporów o ważność lub nieważność takich rzutów. Decyzja o przesunięciu środka ciężkości oszczepu kobiet została podjęta w 1999 roku.
Rekordziści
Rekordzistą świata w rzucie oszczepem jest Jan Železný, czeski fenomen w tej dyscyplinie z rekordowym wynikiem 98,48 m w 1996 roku. Jan Železný jest jednym z najlepszych oszczepników w historii, trzykrotnie zwyciężał na Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata, ustanowił sześć rekordów świata i ma w swoim dorobku sześć z dziesięciu najdłuższych rzutów. 54 razy rzucił ponad dziewięćdziesiąt metrów (podczas gdy żaden inny oszczepnik nie rzucił dziewięćdziesięciu metrów więcej niż dziesięć razy). Mówi się, że prędkość oszczepu podczas rzutu przekroczyła w przypadku Żeleznego 100 km/h. W lipcu 2006 roku czeski lekkoatleta ponownie został rekordzistą świata, kiedy to jako pierwszy zawodnik w historii rzucił 85 metrów (85.08 m) w kategorii powyżej 40 lat. Również w kategorii kobiet rekord świata (72,28 m) należy do czeskiej oszczepniczki Barbory Špotákovej (od września 2008 roku podczas World Athletics Finals w Stuttgarcie).
Kolejną wielką postacią czeskiego oszczepnika była Dana Zátopková (1922-2020), zwyciężczyni Igrzysk Olimpijskich w 1952 roku, srebrna medalistka Igrzysk Olimpijskich w 1960 roku i dwukrotna mistrzyni Europy, w tym czasie wielokrotnie dzierżąca rekord świata. Vítězslav Veselý, Jakub Vadlejch i Petr Frydrych również zdobywali medale w rzucie oszczepem na najważniejszych zawodach (Igrzyska Olimpijskie, Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Europy).
Republika Czeska jest więc uważana za potęgę w rzucie oszczepem (razem z Finlandią).
| Rekord | Kategorie | Wynik (m) | Sportowiec | Państwo | Miasto | Data |
| Świat (WR) | Mężczyźni | 98,48 | Jan Żelezny | Czechy | Jena | 25. 5. 1996 |
| Kobiety | 72,28 | Barbora Špotáková | Czechy | Stuttgart | 13. 9. 2008 | |
| Olimpijski (OR) | Mężczyźni | 90,57 | Andreas Thorkildsen | Norwegia | Pekin | 23. 8. 2008 |
| Kobiety | 71,53 | Osleidys Menendezova | Kuba | Ateny | 27. 8. 2004 | |
| Mistrzostwa Świata | Mężczyźni | 92,8 | Jan Żelezny | Czechy | Edmonton | 12. 8. 2001 |
| Kobiety | 71,7 | Osleidys Menendezova | Kuba | Helsinki | 14.8. 2005 |