Ricochet jest grą dla dwóch graczy podobną do squasha i tenisa. Różnica pomiędy squashem a ricochetem jest taka, że w ricochecie gracz może zagrywać piłkę o sufit. Nie można tego robić podczas rozgrywej squasha. Gra się na zamkniętym boisku, używając specjalnych rakietek i piłki. Sport, który wywodzi się z Kanady, z powodzeniem rozwija się i zyskuje zwolenników na całym świecie, a w naszym kraju również rozwija się bardzo dynamicznie.
Cechy charakterystyczne gry
Mecz rozgrywany jest do 3 wygranych setów. Pierwszy gracz, który osiągnie 15 punktów wygrywa seta. Gracz musi wygrać różnicą 2 punktów. Jeśli nie uda się zakończyć seta, wygrywa gracz, który jako pierwszy osiągnie 21 punktów (niezależnie od zasady dwupunktowej różnicy – możliwy jest więc wynik 21:20). Gracz stara się grać w taki sposób, by zmusić przeciwnika do popełnienia błędu w ramach reguł i w ten sposób zdobyć punkt. Zawodnik, który wygra trzy sety, wygrywa mecz. Przebieg meczu jest wyświetlany na urządzeniu umieszczonym na przedniej ścianie kortu. Pokazuje liczbę wygranych setów i punktów zdobytych przez każdego z zawodników. Urządzenie wskazuje również na błąd w grze.
Opis rozgrywki
Punkty mogą być zdobywane przez obu graczy, niezależnie od tego, kto serwuje. Jeśli gracz popełni błąd serwowania, przeciwnik otrzymuje punkt.
Serwis
Sama gra rozpoczyna się serwem, który wykonuje się z kwadratu na połowie kortu, z którego zawodnik ma serwować. Jest to również wyświetlane na elektronicznym urządzeniu na przedniej ścianie. Gracz nie wybiera zatem z której strony serwować. W przypadku nieparzystej liczby punktów serwuje się od lewej do prawej, w przypadku parzystej liczby punktów jest odwrotnie, czyli od prawej do lewej. W richochet nie ma serwu korygującego – jeśli popełni się błąd, przeciwnik zdobywa punkt i serw.
Serwując, zawodnik odbija piłkę i uderza ją w przednią ścianę pomiędzy dolną linią a sufitem. Możliwe jest zarówno serwowanie overhead (z rakietą nad głową), jak i klasyczne z rakietą na wysokości ciała. Piłka po odbiciu się od przedniej ściany musi trafić w zaznaczony prostokąt po stronie przeciwnika. Zanim to nastąpi, może odbić się od ściany bocznej. Błąd serwisowy występuje, gdy piłka uderzy w przednią ścianę poniżej linii, gdy piłka uderzy w sufit lub gdy piłka nie zmieści się w wyznaczonym prostokącie. Serw może być odebrany „z woleja” – to znaczy zanim piłka uderzy o ziemię.
Wymiana piłki
Po udanym rozpoczęciu gry przez serwującego gracze uderzają piłkę na zmianę, dopóki jeden z nich nie popełni błędu – nie trafi w piłkę lub uderzy ją niezgodnie z zasadami. Gracze mogą uderzać piłkę do woli – może ona odbijać się od każdej ściany czy sufitu (różnica w stosunku do squasha). Może jednak uderzyć w ziemię tylko raz. Musi on uderzyć w przednią ścianę nad linią, w przeciwnym razie sprzęt elektroniczny zgłosi błąd (dźwiękowo i wizualnie). Kiedy piłka jest uderzona przez gracza, nie może dotknąć ziemi przed przednią ścianą.
Dlatego podczas gry należy pozostać na korcie. Odbywa się to przez wspomniane wcześniej linie. W sumie są to dwie linie. Jeden na przedniej ścianie, tworzący rodzaj wyimaginowanej siatki, jak w tenisie. Uderzenie poniżej niego jest rejestrowane przez urządzenie elektroniczne, które natychmiast to sygnalizuje. Ten sygnał automatycznie oznacza koniec wymiany i punkt dla drugiego gracza. Druga linia, z którą muszą się liczyć gracze, znajduje się na tylnej ścianie (szklanej). Ponowne wybicie ponad nią oznacza koniec wymiany. Gra przy tylnej ścianie to kolejna różnica w stosunku do squasha. Piłka może być zagrana tylko po odbiciu się od tylnej ściany – nie ma znaczenia, czy wcześniej uderzyła w ziemię, czy nie. Nadal obowiązuje zasada jednego uderzenia o ziemię. Ściany boczne nie są w żaden sposób ograniczone, ponieważ gra toczy się o sufit (znów inaczej niż w squashu). Jeśli zawodnik nie trafi w piłkę od razu podczas gry, może próbować zagrać ją wielokrotnie.
Na początku każdego nowego seta startuje zwycięzca poprzedniego – o wszystkim informuje gracza elektroniczne urządzenie wbudowane w przednią ścianę.
Boisko i sprzęt
Boisko do rykoszeta ma 8 m długości, 5,5 m szerokości i 2,7 m wysokości. Tylna ściana jest zazwyczaj przezroczysta (szkło hartowane). Po bokach kortu znajduje się wiele linii i kresek, które pomagają zawodnikom w orientacji. Na podłodze kortu znajdują się prostokąty ważne dla serwowania, w środku jest okrąg z logo rykoszetu. Tylna szklana ściana ma w dolnej części (poniżej linii oznaczającej aut) jasną, przezroczystą powłokę, która ułatwia orientację. W suficie znajduje się kilka jarzeniówek, które oświetlają kort – są one wykonane z hartowanego pleksiglasu, aby wytrzymać mocne uderzenia piłki.
Rakieta
Rakieta jest mniejsza i lżejsza niż rakieta do squasha. Na rynku jest tylko kilka rodzajów rakiet przeznaczonych dla różnych graczy o różnych umiejętnościach. Wszystkie są produkowane i sprzedawane pod jedną marką – wynika to z faktu, że światowi producenci nie otrzymali pozwolenia na produkcję rakietek, tak jak ma to miejsce w przypadku squasha czy tenisa.
Piłki do ricochete
Piłka do ricochete ma takie same wymiary jak piłka do squasha, ale jest zrobiona z innego materiału. Jej powierzchnia jest usiana licznymi dziurkami – tworzą one zewnętrzną warstwę – kula nie jest nieszczelna.
Dzielimy piłki według sposobu odbijania się od ścian. Różnice te reprezentowane są przez kolor piłki. Istnieją trzy rodzaje – czerwony, fioletowy i czarny. Początkujący gracze najczęściej używają czerwonej piłki, ponieważ odbija się ona i odbija dużo (gracze mają więcej czasu, by podbiec do piłki i ją zagrać). Następnym poziomem jest fioletowa piłka używana przez bardziej doświadczonych graczy. Doświadczeni gracze wybierają czarną piłkę. Jest to również stosowane w zdecydowanej większości turniejów. Wszystkie one (a szczególnie czarna) muszą się rozgrzać do optymalnej temperatury. W tej optymalnej temperaturze czarna piłka odbija się podobnie jak fioletowa czy czerwona – ale te nie muszą się rozgrzewać i od razu odbijają się bardzo mocno.