LeBron Raymone James urodził się 30 grudnia 1984 w Akron w stanie Ohio w Stanach Zjednoczonych. Jest Jest amerykańskim zawodowym koszykarzem o pseudonimie „King James”, grającym dla Los Angeles Lakers w National Basketball Association (NBA). Jest czterokrotnym mistrzem Finałów NBA w latach 2012, 2013, 2016 i 2020 w których zdobył również nagrodę MVP Finałów (Most Valuable Player). Gra na pozycji skrzydłowego i znany jest z doskonałego atletyzmu, dobrego rzutu z każdej pozycji, trudnych do zatrzymania wjazdów pod kosz i solidnej zbiórki. Potrafi też prowadzić ofensywę i znajdować kolegów z drużyny na dobrych pozycjach. Jego lekką słabością jest wykonywanie rzutów wolnych.
Początki w szkole średniej
W młodości trzykrotnie zdobył nagrodę „Mr. Basketball” dla szkoły średniej w Ohio i był często wymieniany w mediach jako przyszła supergwiazda, gdy był uczniem drugiej klasy szkoły średniej St. W wieku 18 lat został wybrany jako pierwszy w drafcie NBA 2003 przez Cleveland Cavaliers i jeszcze przed swoim profesjonalnym debiutem podpisał kontrakt z Nike na 90 milionów dolarów. Na początku swojej kariery ustanowił wiele nowych rekordów zawodników. Został wybrany debiutantem roku NBA w latach 2003-2004, najbardziej wartościowym graczem NBA w latach 2008-2009 i 2009-2010, a od 2005 roku co roku był wybierany do drużyny All-NBA i do All-Star Game.
W 2010 roku, po bardzo nagłośnionym procesie free agency odszedł do Miami Heat. Tym samym stał się trzecim MVP NBA, który zmienił drużynę i pierwszym od czasu Mosesa Malone’a, który zrobił to samo w 1982 roku. W 2014 roku został wolnym strzelcem i niespodziewanie wrócił latem do rodzinnego Ohio, by od sezonu 2014-2015 ponownie przywdziać koszulkę Cleveland Cavaliers. Został znowu wolny pod koniec czerwca 2018 roku i ostatecznie podpisał kontrakt z Los Angeles Lakers.
Droga do Mistrzostwa NBA
Jako kluczowy zawodnik Cleveland poprowadził swoją drużynę do występu na każdym etapie playoff od 2006 do 2010 roku. W 2007 roku Cavaliers dotarli do Finałów Konferencji po raz pierwszy od 1992 roku i po raz pierwszy w swojej historii dotarli do najważniejszych Finałów NBA. Został także członkiem reprezentacji Stanów Zjednoczonych zdobywając brąz na Olimpiadzie w 2004 roku, złoto na Olimpiadzie w 2008 roku i kolejne złoto na Olimpiadzie w 2012 roku. Z kariery w drużynie narodowej wycofał się w 2013 roku. W 2015 roku ponownie poprowadził Cleveland do Finałów NBA, gdzie jego drużyna uległa Golden State Warriors. W 2016 roku jego drużyna zakończyła sezon regularny NBA z najlepszym bilansem na Wschodzie i ponownie dotarła do Finałów NBA. Tutaj jego przeciwnikami znów byli zawodnicy Golden State. Cleveland udało się odwrócić niekorzystny stan serii z 1:3 na 4:3 i po raz pierwszy zdobyć tytuł mistrzów NBA. Wkład LeBrona w to zwycięstwo był kluczowy i zapewnił mu tytuł MVP Finałów.
Reprezentacja USA
Po swoim pierwszym sezonie grał w reprezentacji USA na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie USA zdobyło brąz w koszykówce mężczyzn. Był to drugi raz kiedy reprezentacja olimpijska USA nie zdobyła złotego medalu, oprócz Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku. Ograniczony do średnio zaledwie 14.6 minut na mecz, zdobywał 5.8 punktu i 2.6 zbiórki na mecz. Brał udział w Mistrzostwach Świata FIBA w Japonii, gdzie notował średnio 13.9 punktu, 4.8 zbiórki, 5.8 asysty. Stany Zjednoczone zakończyły rozgrywki z rekordem 8-1 i ponownie zdobyły brązowy medal. Był jednym z trzech kapitanów reprezentacji USA na Mistrzostwach Świata 2006, razem z Carmelo Anthonym i Dwyane’em Wade’em.
Po nieudanej próbie zdobycia złotego medalu na Mistrzostwach Świata w 2006 roku, drużyna wzięła udział w Olimpijskim Turnieju Kwalifikacyjnym Stanów Zjednoczonych, aby zakwalifikować się do Letnich Igrzysk Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku. Podczas meczu o złoty medal z Argentyną zdobył 31 punktów, najwięcej punktów zdobytych przez amerykańskiego zawodnika w olimpijskim turnieju kwalifikacyjnym. USA zdobyło złoto, a on sam notował średnio 18,1 punktu (z najwyższą w całym turnieju celnością strzałów (76%) i rzutów za trzy punkty (62,2%)), 4,7 asysty, 3,6 zbiórki i 1,5 kradzieży w średnio 22,2 minuty na mecz.
Wraz z resztą Reprezentacji USA zdobył kolejne złoto na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku, gdzie w finale pokonali Hiszpanię 118-107, zdobywając 14 punktów, 6 zbiórek i 3 asysty. Drużyna USA była niepokonana i zdobyła złoty medal po raz pierwszy od Igrzysk Olimpijskich w 2000 roku. Później stwierdzono, że jego „niedojrzałość i niedocenianie” było zagrożeniem dla jego udziału w Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie, ponieważ trener reprezentacji USA Mike Krzyzewski i generalny menadżer Jerry Colangelo uważali, że z udziałem Bryanta w drużynie narodowej, złoty medal mógłby zostać zdobyty z nim lub bez niego.
Profil gracza
W całym sezonie notował średnio 27.8 punktów, 7 asyst i 7 zbiórek na mecz. W sezonie 2009-2010 zaliczył 34 triple-double (28 w sezonie regularnym i 6 w playoffach). W sezonie 2005-2006 przewodził lidze z największą liczbą wykonanych akcji trzypunktowych (kiedy zawodnik trafia do kosza i jest przy tym faulowany, wykonuje również rzut wolny i całość liczy się jako akcja trzypunktowa). Regularnie plasuje się w czołówce najlepiej zbierających zawodników w całej lidze. Jego umiejętności doprowadziły do wielu porównań z legendami NBA – Robertsonem, Johnsonem i Jordanem. Nie został wybrany do piątki najlepszych obrońców NBA (All-Defensive Team) w sezonie 2008-2009, kiedy to zajął drugie miejsce w głosowaniu na Defensive Player of the Year.
Zorganizował petycję, aby nikomu nie pozwolić na noszenie koszulki z numerem #23, którą sam nosił jako hołd dla Jordana. Po powrocie do Cleveland powrócił do #23.
Zarobki i kontrakty reklamowe
Podpisał kontrakty z Nike, Sprite, Glacéau, Bubblicious, Upper Deck, McDonald’s i State Farm. Z Nike wydał sześć markowych butów i cztery uzupełniające (20-5-5, Soldier, Soldier 2, Ambassador). W 2007 roku wystąpił w serii reklamówek zatytułowanych „The LeBrons”. W grudniu 2007 roku zajął pierwsze miejsce na liście 20 najlepiej zarabiających osób poniżej 25 roku życia magazynu Forbes (Forbes Top 20 Earners Under 25) z rocznym zarobkiem 27 milionów dolarów.
W czerwcu 2008 roku przekazał $20,000 na rzecz komitetu kampanii Baracka Obamy. 29 października 2008 roku Jamesowi udało się zgromadzić prawie 20,000 ludzi w Quicken Loans Arena, by obejrzeć półgodzinny spot telewizyjny Baracka Obamy „American Stories, American Solutions”. Została ona wyświetlona na wielkim ekranie nad sceną na której następnie wystąpił za darmo amerykański raper Jay-Z.
Wspólnie z Ice Cube’em stworzył godzinny program dla telewizji ABC oparty na historii jego życia. Pojawił się on na okładce lutowego wydania magazynu GQ z 2009 roku. Był tematem filmu More Than a Game wyprodukowanego przez Lions Gate.
Wizerunek publiczny
Podczas playoffów NBA w 2007 roku został skrytykowany za odmowę podpisania petycji zainicjowanej przez jego kolegę z drużyny Irę Newble’a. Dotyczył on rzekomego zaangażowania chińskiego rządu w konflikt toczący się w regionie Darfur w Sudanie. Stwierdził, że nie wie wystarczająco dużo na ten temat. Rok później wypowiedział się publicznie: „W dzisiejszych czasach mówimy o prawach człowieka i ludzie powinni zrozumieć, że prawa człowieka i ludzkie życie są zagrożone. Nie mówimy tu o kontraktach czy pieniądzach. Mówimy o utracie ludzkiego życia, a to znaczy dla mnie o wiele więcej niż pieniądze czy kontrakty.”
Został skrytykowany przez fanów Cleveland za to, że na mecz Cleveland Indians z New York Yankees przyszedł w jankeskiej czapce na głowie. Powiedział o niej: „Chcę, aby każdy Hindus odniósł sukces. Kocham wszystkich fanów, którzy przychodzą na mecze i nas dopingują. Ale jeśli chodzi o drużynę, to chcę, żeby Jankesi wygrali”. Mimo że w dzieciństwie mieszkał w Ohio, dorastał jako kibic Yankees, Dallas Cowboys i Chicago Bulls. W styczniu 2008 roku Nike wypuściło na rynek buty Air Zoom V LeBron z motywem Jankesów, które były dostępne tylko w Nowym Jorku.
W marcu 2008 roku stał się pierwszym Afroamerykaninem, który pojawił się na okładce Vogue’a, pozując z Gisele Bündchen. Stał się też trzecim mężczyzną, który pojawił się na okładce Vogue’a po Richardzie Gere i George’u Clooneyu. Niektórzy blogerzy i publicyści sportowi uznali ten obraz za obraźliwy opisując jego zachowanie i posiadanie Bündchen jako nawiązanie do klasycznego portretu filmowego potwora King Konga 75 lat wcześniej.
W sierpniu 2008 roku pewne źródło podało, że rozważa on zaangażowanie w europejską drużynę Olympiakos CFP, w której miałby otrzymywać roczną pensję w wysokości 50 milionów dolarów. Potem powiedział, że być może podpisze przedłużenie kontraktu z Cleveland Cavaliers po zakończeniu sezonu 2008-09.
23 lipca przyznał się w wywiadzie dla swojej nadchodzącej książki „Shooting Stars” do używania marihuany podczas swojej kariery w szkole średniej, aby poradzić sobie ze stresem, którego doświadczał w tamtym czasie z powodu ciągłego zainteresowania mediów.
W 2007 roku współprowadził wraz z Jimmym Kimmelem ceremonię wręczenia nagród ESPY. Był nominowany do trzech nagród ESPY: najlepszy sportowiec, najlepszy gracz NBA (zwycięzca) i najlepszy rekordowy występ. Występ, za który został nominowany, to mecz nr 5 Finałów Konferencji Wschodniej NBA 2007 przeciwko Detroit Pistons, w którym zdobył 48 punktów, w tym 29 z ostatnich 30 punktów, a także wszystkie 25 punktów swojej drużyny w dogrywce. James był gościem na premierze 33 sezonu Saturday Night Live. Twórca serialu, Lorne Michales, chwalił go za jego wszechstronność.
Wyróżnienia i nagrody
- 4 razy NBA MVP: 2009, 2010 , 2012 , 2013
- Debiutant roku NBA: 2004
- Mistrz NBA w liczbie punktów: 2008
- 3-krotny MVP NBA All-Star Game: 2006, 2008,2018
- 8 razy NBA All-Star Game Player of the Game: 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012
- 6× All-NBA Team: Pierwsza Drużyna: 2006, 2008, 2009, 2010, Druga Drużyna: 2005, 2007
- 2× NBA All-Defensive:
- Pierwsza Drużyna: 2009, 2010
- NBA All-Rookie First Team: 2004
- Brązowy medal z drużyną USA, Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004
- Brązowy medal z drużyną USA, Mistrzostwa Świata w Koszykówce Mężczyzn 2006
- Złoty medal z drużyną USA, Mistrzostwa Ameryk w koszykówce mężczyzn 2007
- Złoty medal z drużyną USA, Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008