Alberto Tomba – Historia Osiągnięć Narciarza


Alberto Tomba urodził się 19 grudnia 1966 w Castel De Britti W Bolonii. To włoski narciarz uprawiający slalom i slalom gigant, mistrz olimpijski, mistrz świata oraz zdobywca Wielkiego i Małego Kryształowego Globu.
Jego kariera rozpoczęła się w 1983 roku, kiedy miał siedemnaście lat. Na swój pierwszy wyścig Pucharu Europy przyjechał do Szwecji z drużyną C2.

Początki kariery narciarza

W 1984 roku jest już w kadrze C1 i bierze udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Stanach Zjednoczonych, jego czwarte miejsce w slalomie otworzyło mu drzwi do kadry B. W 1984 roku stał się sławny podczas „Parallelo di Natale” (Świąteczny Slalom Równoległy), zawodów rozgrywanych corocznie na mediolańskiej skoczni San Siro, gdzie pokonał całą narciarską konkurencję. Następnego dnia największy włoski dziennik sportowy Gazzetta dello Sport napisał o młodzieńcu z drużyny B, który w slalomie równoległym zakpił sobie z wielkich. W ciągu roku Tomba zdobył doświadczenie w zawodach organizowanych przez FIS i dostał się do kadry A.

Po wygraniu trzech wyścigów w Pucharze Europy, w 1985 roku zadebiutował w Pucharze Świata na zboczach Madonny di Campiglio, a później startował także na wymagającej trasie w Kitzbühel. W Åre, w Szwecji, 23 lutego 1986 roku, z numerem startowym 62 znalazł się w pierwszej dziesiątce i zajął 6-te miejsce. Swoje pierwsze punkty zdobył w Pucharze Świata. Pod koniec 1986 roku zdobył już swoje pierwsze podium na Gran Risa w Alta Badia. Kolejne podium zdobył na Mistrzostwach Świata w Crans Montana w Szwajcarii w 1987 roku, kiedy to zdobył brązowy medal w slalomie gigancie.

Pierwsze Igrzyska Olimpijskie w Kanadzie

W kolejnym sezonie (1987/88) Tomba coraz częściej znajdował się na szczycie list wyników. 27 listopada 1987 roku to kluczowy dzień w jego karierze, wygrał slalom w Sestriere z numerem startowym 25, a dwa dni później miał powody do dalszego świętowania, wygrywając slalom gigant na tej samej trasie. Wyprzedził swojego idola Ingemara Stenmarka, po raz pierwszy i ostatni spotykając się na podium. Tomba wygrał w tym roku 9 wyścigów (6 razy slalom i 3 razy slalom gigant), ale Wielki Kryształowy Glob powędrował do Zurbriggena, podczas gdy Tomba musiał zadowolić się drugim miejscem i dwoma małymi globami za slalom i slalom gigant. Jego pierwsze Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Calgary w Kanadzie.

Po pierwszej rundzie slalomu giganta był 1 sekundę i 14 setnych z tyłu i zajął drugie miejsce, zapewniając sobie swój pierwszy złoty medal w drugiej rundzie. W slalomie specjalnym był trzeci po pierwszej rundzie, ale w drugim przejeździe zdobył swoje drugie złoto. RAI (włoska telewizja publiczna) przerwała relację na żywo z festiwalu w Sanremo, aby włoscy widzowie mogli obejrzeć walkę La Bomby ze śniegiem. Tomba stał się największą gwiazdą Włoch i być może pod ciężarem odpowiedzialności lub presji mediów kolejne sezony nie są już tak błyskotliwe. Na Mistrzostwach Świata w Vail był szósty w Super G i siódmy w slalomie gigancie. Tomba zdecydował się opuścić zawody szybkościowe, aby w pełni skoncentrować się na slalomie i slalomie gigancie. Wokół Tomby zaczęła tworzyć się drużyna, której przewodził Gustav Thöni. Tomba wygrywa i jest w pełni skoncentrowany na Igrzyskach Olimpijskich w Albertville, aby przywieźć do domu kolejne złoto i dołożyć srebro. Tomba wygrywa również na trasach Pucharu Świata, zdobywając po kolei jeden glob.

Zakończenie kariery w 1998 roku

Najważniejszym momentem w jego karierze jest sezon 1994/95, kiedy to udało mu się zdobyć zarówno Wielki Glob za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, jak i dwa małe globale za zwycięstwa w slalomie i slalomie gigancie oraz wygrać 11 wyścigów z rzędu. Jedyne, czego mu jeszcze brakuje, to tytuł mistrza świata. Mistrzostwa Świata 1995 w Sierra Nevada zostały przełożone na następny rok, a Alberto Tombu zdobył dwa tytuły w 1996 roku. Alberto Tomba pożegnał się z czynnym uprawianiem narciarstwa 15 marca 1998 roku w Crans Montana w Szwajcarii wygrywając slalom. Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Turynie w 2006 roku pokazały Tombę w roli organizatora, a przede wszystkim jako aktywnego agitatora na rzecz kandydatury Turynu na Sesji MKOl w Seulu w 1999 roku. Zimowe Igrzyska Olimpijskie.

Przegląd osiągnięć

Igrzyska Olimpijskie

Trzy złote i dwa srebrne medale:

  • XV. Zimowe Igrzyska Olimpijskie – Calgary 1988 – 1. slalom i 1. slalom gigant
  • XVI. Zimowe Igrzyska Olimpijskie – Albertville 1992 – 1. slalom gigant i 2. slalom
  • XVII. Zimowe Igrzyska Olimpijskie – Lillehammer 1994 – 2. slalom
  • XVIII. Zimowe Igrzyska Olimpijskie – Nagano 1998 – bez medalu

Mistrzostwa Świata

Dwa złote i dwa brązowe medale:

  • Crans Montana 1987 – 3. slalom gigant
  • Vail 1989 – 7. slalom gigant i 6. super G
  • Saalbach 1991 – 4. slalom
  • Sierra Nevada 1996 – 1. slalom gigant i 1. slalom
  • Sestriere 1997 – 3. slalom

Puchar Świata

  • 1× Wielka Kryształowa Kula i 8× Mała Kryształowa Kula
  • 88× podia
  • 50× zwycięstwa
  • 26 drugich miejsc
  • 12 trzecich miejsc
  • 11 zwycięstw z rzędu (1994/95)

Kamil

Od 2002 roku interesuje się zakładami bukmacherskimi. Wtedy właśnie postawiłem swój pierwszy kupon u naziemnego bukmachera. Zainteresowanie trwa do dziś dzień i obejmuje takie zagadnienia jak statystyki, prawdopodobieństwa, różnice w dyscyplinach sportu, wpływ czynników na wyniki meczów, jak również poszukiwanie błędów w kursach bukmacherskich.

AKTUALNE POSTY